Beste vrienden,
Hieronder vind je de meditatievoorbereiding voor zondag 2 juni 2019.
De meditatie gaat door in ‘de Nieuwe Pastorie’, Stalijzerstraat 19 te Brugge.
Vanaf 10u00 tot 12u30.
Bijdrage 4 euro, thee 0,5 euro.
Hartelijke groet,
Ignace
Rijpe appeltjes vallen zomaar. Geen wetenschapper kan precies voorspellen wanneer de appels gaan vallen.
Als de appeltjes zich vast blijven houden, gebeurt er niets. Wat gebeurt er met het appeltje dat rijp wordt en zich vasthoudt ?
Dat wordt rot. En het verschrompelt, terwijl het aan de boom blijft hangen.
Als de appeltjes rijp zijn, is er de tijd voor het vallen. Zo zit het ook met de zaadjes van de paardebloem. Als de tijd er is, gaan ze mee met de wind.
Dan stromen de energieën verder. En de energieën gaan door, zonder dat ze zich ergens aan vastklampen, zonder dat ze iets tegenhouden, zonder dat er een ik is die iets tegenhoudt.
Fonteinen van energie spuiten omhoog en kletteren neer. Het is een schitterend gezamelijk spel, de gezamelijke dans die spontaan ontstaat zonder techniek.
(pauze)
Het leven gaat door zolang het doorgaat.
Het praten gaat door, het thee drinken, het bewegen, alles op een totaal vrije manier in het grote geheel, zonder wrijving, zonder botsing, zonder conflicten.
Alles heeft door de afwezigheid van grenzen, een oneindigheidsdimensie in zich.
En deze dimensie zet zich voort tot in het onnoembare.
Van daaruit ontstaat alles en leeft alles. Van daaruit komt de pracht.
Dat ben jij ! Dan is er een onuitsprekelijke sfeer van bewust-zijn-vreugde-zijn.
(Douwe, Non-dualiteit 6.10, Schiermonnikoog juni 2000)
(pauze)
Ontspanning betekent acceptatie, een zo volledige acceptatie dat alles dichterbij mag komen, dat alles zo dichtbij mag komen dat het gaat samenvallen met jezelf.
Dat geldt ook voor het lijden dat je ziet. Dan is er dus meer dan mede-lijden, zelfs meer dan compassie die nog steeds een afstand kent.
Nee, het andere en de andere mag zo dichtbij komen dat je er zelf mee gaat samenvallen. Dat is het punt van non-dualiteit.
Er is geen scheiding meer tussen zelf-zijn en anders-zijn, de ander zijn.
Dat is liefde: elkaar zo liefhebben dat je met ieder samenvalt.
Dat is meer dan toewijding.
Er zijn geen Grenzen meer.
Je kunt vaststellen: het is universeel bewust-zijn. Daarom is er meteen ook het universele vreugde-zijn.
Als je niets tegenhoudt en er een diepe ontspanning is, is er direct de heel bewuste herkenning van non-dualiteit als de enige werkelijkheid.
(Douwe Non-dualiteit 6.4, Gouda 14 mei 2008)
