Advaita-groep Brugge – Bijeenkomst zondag 6 juni 2010
Dag iedereen,
Graag nodig ik jullie uit op onze volgende bijeenkomst, zondag 6 juni 2010 van 9u30 tot 12u.
Hieronder vind je de tekst van de bijeenkomst alsook het antwoord van Douwe.
Als basis voor de bijeenkomst heb ik de tekst “de natuurlijke toestand” gebruikt.
Graag tot dan,
hartelijk,
Ann
Aan Douwe voorgestelde tekst
Uit de tekst “De natuurlijke toestand”, Zien. Teksten over non-dualiteit nr. 14 (februari 1999), 21-26.
Je bent hier gaan zitten in de stilte.
Wat gebeurde er toen ?
Kijk precies naar wat er plaatsvond.
Zie heel duidelijk hoe het zit met je spanning.
Je zult door moeten hebben hoe het zit met het natuurlijke en het kunstmatige in je.
Ga daarom terug naar jezelf, je gevoelsmatige zelf, naar het subtiele vlak waar je gemakkelijk overheen ziet.
Hoe zit het met de wijze waarop je kijkt, met je houding, je gedrag, de manier waarop je beweegt.
Ga verder tot in de ademhaling.
…
Wanneer de ik-constructie een beetje loskomt, voelen mensen zich geweldig kwetsbaar.
De kans is groot dat je steeds weer naar de oude situatie teruggrijpt.
Je leven als mens, zoals je dat gewend bent, zal je moeten loslaten.
Dat betekent dat er een stervensproces komt.
…
Wanneer je de grenzen van de ik-sfeer niet duidelijk ziet, blijf je gemakkelijk in de ik-sfeer zitten en verandert er niets.
Let wel, die ik-sfeer vult je hele leven, je hele werkelijkheid en daar moet je niet te licht over praten of denken.
Je moet al heel ver naar de grens gaan om iets van het andere te ervaren.
…
Je ziet het en juist omdat je het ziet is er een afstand tussen jezelf als ziener en het leven van je ik op aarde.
Je ervaart dat je niet meer met dat leven geïdentificeerd bent, dat al de constructies van het ik zijn weggevallen.
Dat betekent geweldige ontspanning.
…
Laat alles los en alles gaat vanzelf in een natuurlijke toestand.
Laat alles werkelijk los, totaal los.
Laat dit doorgaan, totdat de natuurlijke toestand zich openbaart.
Alleen in een sfeer van vertrouwen kan de ontspanning doorgaan.
Voor dat vertrouwen kan het nuttig zijn te beseffen dat je wordt opgevangen in de grote ruimte, zodat je in deze sfeer niet alleen maar de aanval op het ik ervaart maar ook vertrouwdheid en liefde.
Wanneer je dichter bij jeZelf komt, ervaar je een steeds sterkere positieve sfeer, een sfeer van vertrouwdheid, van vrede, van rust, van acceptatie.
Dat is de natuurlijke toestand van jezelf.
Dat is het Zelfzijn.
Uit “Openingen naar openheid”, p. 89
Wanneer je het meest ontspannen bent, ben je het meest stabiel en kan er de grootste helderheid zijn.
Deze helderheid is kristalhelder.
Zij is sterk, zij heeft een diamant-kwaliteit, ze is niet aan te tasten.
Zij is zo zacht dat alles er ongehinderd een plaats in krijgt, zij vloeit met alles samen.
Uit : “Openingen naar openheid”, p. 18
Houd je niet vast aan uitspraken;
zij zijn altijd in een bepaalde context gedaan.
Uitspraken zijn vormen die vastzitten aan een bepaalde situatie.
Als je vasthoudt aan een uitspraak zit je zelf vast aan die situatie.
Als je teruggaat naar de bron van je uitspraken, blijk je zelf die bron, dat is woordloos bewust-zijn, te zijn.
Tegenstellingen tussen uitspraken verdwijnen in deze oneindige non-dualiteit.
De uitspraken die er zijn, blijven doorzichtig en verstoren die non-dualiteit niet.
Ze zijn er niet verschillend van.
Non-dualiteit (advaita) is het onproblematische samengaan van die vormen en vormloos bewust-zijn.
Toelichting van Douwe :
Mooi dat de keuze van de teksten vanzelf ging.
Als je stil bij jezelf blijft in helderheid, is er nooit een keuze. Wat het belangrijkst is komt vanzelf naar voren. Dan zit je op het inzichtsniveau en niet meer op het niveau van denken. Dan is er geen ik meer dat denkt een keuze te moeten maken. Dat keuzeloze en die ontspanning hoort bij ‘de natuurlijke toestand’.
De teksten kunnen de gevoeligheid voor je eigen natuurlijke toestand groter maken. Als die gevoeligheid er is, kun je de teksten weglaten en bij die natuurlijkheid blijven. Dat is dan de meditatie. Dan is er op bewuste wijze een steeds verdere ontspanning in die natuurlijke toestand van jezelf-zijn.
Natuurlijk moet er niet over teksten worden gepraat. Dat is het gevaar als in een groep over spirituele zaken worden gesproken. Het gaat om de eigen realisatie. Daarom is stilte het belangrijkste en, als je spreekt, dit te doen vanuit de eigen realisatie. Dat geldt niet alleen voor de bijeenkomsten, maar voor het hele leven.
Een goede meditatie-ochtend gewenst.
Met een hartelijke groet aan allen,
Douwe
