Beste Advaita Vrienden,
Graag nodig ik je uit op de bijeenkomst van de advaita-groep Brugge op zondag 3 april.
Hierbij stuur ik je de tekst door die hiervoor als leidraad zal gebruikt worden.
Hartelijke groet,
Ellen
Vanuit Advaita Post #12-01
We hebben het vaker gehad over die grondeloosheid van de oorsprong, van de totale openheid, de grondeloosheid waarbij er niets meer is om aan vast te houden en er ook geen zelf dat iets zou willen vasthouden. Die realisatie van die grondeloze openheid maakt de wereld in de tijd zo betrekkelijk, omdat duidelijk is dat er niets anders is dan die grondeloze openheid waarin je zelf aanwezig bent, waarin je zelf aanwezig bent op dezelfde wijze: als openheid zonder vormen.
Wanneer je een beetje aanwezig kunt zijn in die grote ruimte – wees daar nog helderder en zie waar het nog niet helemaal open is, waar nog bepaalde identificaties zitten. Blijf in die openheid en je merkt dat die laatste identificaties oplossen. In principe hebben jullie die kennis. Daarin zit de zelfstandigheid.
Muziek
Pauze
Wat is de enige authentieke ervaring? Dat is toch die van het oorspronkelijke, waar alles zijn bron heeft en één is? Elke ervaring die een vorm heeft is geconditioneerd. Daarin zitten allerlei vormen die je hebt aangeleerd en dat is niet authentiek. Ga kijken wat je authentieke zelf wél is.
Alles kan een weg zijn naar dat authentieke. Wanneer je dus die ervaring hebt in de authentieke zin van verdriet of liefde, dan zul je daarin verder moeten gaan. En dan zul je merken dat er eerst nog allerlei elementen bij zitten op persoonlijk vlak. Maar wanneer je doorgaat naar de essentie daarvan, maar dan ook totaal, dan zie je dat alles opklaart.
Muziek
Pauze
Hoe eerder je beseft dat alles altijd al goed was, des te beter. Dat is dan ook zo’n beetje de laatste formulering die mogelijk is. Ervaar dat er die Goedheid is, voorafgaand aan elke scheiding ook die van goedheid of slechtheid, voorafgaand aan verdriet en vreugde, en dat die er altijd al was op een totaal open wijze. Dat is dus iets wat niet in te passen is in de tijd, want het bevindt zich voorafgaande aan de tijd. Blijf daarbij, blijf daarbij.
Muziek
Einde
Advaita Post #12-01
We have often spoken about the groundlessness of the origin, of total openness, the groundlessness in which there is nothing left to hold on to and also no self left that would hold on to anything. The realization of this groundless openness makes the world in time so relative, because it’s clear that there is nothing other than the groundless openness in which you are present, where you are present in the same way: as openness without forms.
When you can be a little present in that large space – be even more lucid there and see where it is not yet entirely open, where certain identifications still exist. Remain in the openness and you notice that the last identifications dissolve. In principle, you have that knowledge. That’s where independence lies.
* PAUSE *
What is the only authentic experience? Isn’t that the original, where everything has its source and is one? Every experience that has a form is conditioned. It contains all kinds of forms that you have learned and that is not authentic. Take a look to see what your authentic self really is.
Everything can be a path to that authentic. Thus, if you have experienced sadness or love in the authentic sense, then you have to go more deeply into it. And then you’ll notice that there are still all kinds of elements there on a personal level. But when you continue through to the essence of it, totally, you see that everything clarifies.
* PAUSE *
The sooner you realize that everything was always already good, the better. That is pretty much the last formulation that is possible. Experience that there is Goodness, preceding every separation including that of goodness or badness, previous to sorrow and joy, and that this has always already been there in a totally open way. Thus that is something that doesn’t belong to time, because it precedes it. Stay there with it, stay there with it.