Hallo,
Ik nodig je uit op de advaitabijeenkomst te Brugge op zondag 7 augustus.
Baron Ruzettelaan 162, Assebroek
van 9u30 – 12u00
Jean-Pierre
Door Douwe aangepaste citaten
Uit: satsang Douwe Tiemersma 18 juni 2011
1. Het enige wat je kunt doen: je kunt zorgen voor een juiste instelling. Dat betekent dat je je eigen standpunt verruimt, zodat je ook het standpunt inneemt van de waarnemer.
Je stelt alleen de dingen vast: ‘dit’, en ‘dat’, en ‘zo gaat het blijkbaar’. En je houdt die instelling onder alle condities! Je blijft helder, bewust, en je stelt vast wat er in je eigen sfeer gebeurt.
2. Het is de eerste stap. Maar vergis je niet, vergis je niet: wanneer die stap werkelijk bewust genomen is en je allesduidelijk ziet, kun je blijven op dat niveau van de waarnemer, dan hoef je verder niks te doen dan alleen maar zo in die openheid te verblijven. Dus de eerste stap is heel bepalend. Is doorslaggevend.
In die eerste fase heb je nog te maken met condities. Te maken met een zekere vorm: een beperkt ik, dat iets kan doen. En daar moet je niet te snel even doorkrassen. Allerlei advaita-mensen doen dat. Dan zeggenze: we hebben daar niks mee te maken want ‘je kan eigenlijk niks doen’. En: ‘dat ik, dat heeft er niks meer mee te maken’. Terwijl ze heel duidelijk niet gevestigd zijn op het niveau van de waarnemer. Laat staan dat er een verdere ontwikkeling is.
3. Omdat dat nog een zekere conditionering kent, doe je d’r goed aan de condities waar je nog iets aan kunt doen zo gunstig mogelijk te maken. Dat zijn hele simpele dingen: de houding, de ademhaling. Maar ook zulke dingen als een meditatie, een retraite.
Natuurlijk, uiteindelijk zijn al die condities van nul en generlei waarde. Ook met de woorden ‘het Zijn allemaal beperkte dingen’, heb je niks mee te maken. Maar wanneer je dat te snel zegt, dan heb je het over een hogere waarheid die je niet gerealiseerd hebt. Dus dan ben je op een domme manier bezig.
4. Blijf heel concreet helder bewust. Alert. Stel steeds opnieuw vast hoe het is. Hoe doet zich je eigen situatie voor? Maak die niet mooier dan die is. Van : ‘ik weet het wel’. Nee, ga kijken. Als je het echt weet, dan blijkt dat wel. Dus je moet heel eerlijk zijn tegenover jezelf. D’r hoeft geen veroordeling bij te zijn als er iets niet helemaal open is. Nee, je stelt het vast en je zegt ‘dat is een mooi uitgangspunt om opnieuw weer verder te kijken in een grotere ruimte, om terug te keren naar die ruimere vorm van bewustzijn’.
En wanneer die beperkte vormen wat hardnekkig zijn, door wat voor redenen dan ook, dan stel je dat dan vast: ‘he, blijkbaar heb ik die neiging om steeds weer terug te keren tot dat beperkte plekje van waaruit ik op een beperkte manier reageer’. Maar wanneer je steeds waarneemt, vaststelt en accepteert: ‘zo is het blijkbaar’, dan merk je dat het al gauw gaat oplossen, omdat er al een grotere helderheid is, een grotere ruimte is. In die ruimte gaat het oplossen.
Maar het moet eerst wel herkend worden als iets dat zal moeten oplossen! Wanneer je dat verdringt, wanneer dat terzijde blijft, dan zeg je : ‘ja, ik weet het wel’. Nee, want je ziet allerlei dingen niet die jou toch beperken. En vroeg of laat gaat zich dat wreken.
Dus: blijf eerlijk voor jezelf. Heel duidelijk weerspiegelend: zo zit het. Ik stel dit vast. Hoe het ook zit. Alles zal in die helderheid moeten komen, voordat er een definitieve verandering plaatsvindt.
5. Iets lost alleen maar op wanneer je het eerst duidelijk vaststelt, maar dan ook accepteert. Pas wanneer je het werkelijk accepteert kan je het loslaten. Je zal dus jezelf met al die beperkingen heel duidelijk moeten herkennen en accepteren. En dat accepteren dat kan alleen vanuit een ruimere sfeer van jezelf.
Een accepterend bewustzijn zit vol liefde.
Mail van Douwe
Dag Jean-Pierre,
Het is kort dag vóór de 7e augustus, maar ik heb nog even gekeken naar de tekst die je uitkoos.
Enkele aanpassingen heb ik gemaakt voor de duidelijkheid.
Verder heb ik met cijfers een indeling gemaakt en centrale noties onderstreept, wat nuttig kan zijn bij de meditatieperioden.
Ja, het steeds opnieuw vaststellen hoe je eigen ‘zijn’ is, is de motor van de bevrijdende beweging. Dat betekent dat er een terugkerende verruiming van je bewustzijn is in de richting van je eigen kern.
Een goede bijeenkomst gewenst en een hartelijke groet aan allen,
Douwe
