Beste vrienden,
Hieronder vind je de citaten voor de meditatie op zondag 7 feb 2016.
De meditatie gaat door in ‘de nieuwe pastorie’, Stalijzerstraat 19 te Brugge.
Vanaf 09u30 tot 12u00.
Bijdrage: € 4, thee € 0,5.
Hartelijke groet,
Jan
Bron: De Kiem van het Bewustzijn – Sri Nisargadatta Maharaj.
Eerst was er de lucht. Hieruit kwamen licht en warmte. Hieruit kwam water en van daaruit kwam de aarde, waarop het leven ontsproot. Deze vijf elementen samen zijn verantwoordelijk voor deze grootse manifestatie.
Het besef ‘ik ben’ is er altijd. Alleen wanneer het met het lichaam is geïdentificeerd noemt men het ‘ego’.
Je kreeg het bewijs dat je bent toen het bewustzijn aan je verscheen, maar zodra dat bewijs was ontvangen, greep het bewustzijn zich vast aan het lichaam. Zodra dat ‘ik ben’ het lichaam vastgreep, moest het zich gaan gedragen conform de gedachten die verschenen in de manifestatie. We noemen dit het karakter of de geest.
Zodra je doorgrondt dat jij niet het lichaam bent, ben jij dan niet alles? Ben jij niet het spel van de vijf elementen? Al Wat is, ben jij. Het bericht ‘ik ben’ heeft geen vorm, ontwerp of kleur. Zolang ‘ik ben’, is er deze ervaring van manifestatie. Zodra dit ‘ik ben-besef’ verdwijnt, is er geen ervaring.
Het individu accepteert en bediscussieert verschillende concepten met anderen, maar bijna niemand geeft enige aandacht aan dat principe dat altijd aanwezig is, het principe dat dit alles herkent.
Wat ik zeg is dat je vrij van concepten moet worden. Zet de bijl in de concepten, inclusief het concept ‘ik ben’.
Dit ‘ik ben’-besef is slechts een teken van het bestaan van het Absolute, maar dit teken ben jij niet. Slaap met de overtuiging dat het lichaam ruimte is. Het is de gedachte dat jij het lichaam bent die lijden brengt. Onthoud, iedere dag, dat jij niet het lichaam bent, dat jij simpelweg het weten bent, het bewustzijn. Na mijn dood zal mijn lichaam worden getransformeerd tot ruimte. Dus waarom niet nu al aannemen dat het ruimte is?
Men arriveert in het leven met een ticket en aan het einde van het leven moet men vertrekken. Men kan hier niet tegen in beroep gaan. Realiseer je dat het leven van het begin tot het eind een reis is met een tijdsgebonden ticket en weet dat aan het einde van die reis datgene wat is gekomen weer zal gaan. En wees daar de waarnemer van, stap erbuiten.
Wat is de dood, uiteindelijk? Dit lichaam is als een olielamp en de lont brandt met zijnsbesef. Je weet dat wanneer de olie op is, de vlam zal verdwijnen – het ‘ik ben’-besef zal verdwijnen. Het moment waarop het lichaam verdwijnt, die laatste dag, zal zelfs je herinnering aan het bestaan verdwijnen. Wat je hebt vergaard is enkel ter vermaak – alles zal verdwijnen.
Alle opleiding die je hebt gehad is op basis van lichaam en geest. Dus alle concepten die je bezit, zullen slechts concepten blijven. Maar zodra het lichaam opgaat in de vijf elementen, de adem opgaat in de lucht en het bewustzijn het universele bewustzijn wordt, hebben de concepten niet langer ondersteuning meer, niet langer een basis. Dus waar gaan ze heen?
————————————–PAUZE—————————————–
Alleen omdat ik ben zie ik de wereld en denk ik over God. Daarom is God omdat ik ben. Wanneer ik niet ben, is God er niet. Ik geef je een formule die alles voor je zal bewerkstelligen: denk voortdurend in termen van ‘ik ben God, er is geen God zonder mij’. Wanneer je hierin stevig verankerd bent, zal alles wat onbelangrijk is geleidelijk aan verdwijnen. Het moment dat het gevoel van zijnsbesef opkwam, ontstond er een gevoel van dualiteit. De manifeste wereld is vol beweging, waarbinnen voortdurend ontelbare vormen worden gecreëerd en vernietigd. Dit bewustzijn heeft een universeel karakter, net zoals de ruimte. Het bewustzijn in het lichaam is een ervaring die maar een ogenblik duurt, maar de natuur, het karakter ervan is in essentie universeel, precies zoals de ruimte.
Het bewustzijn is tijdsgebonden, maar het is het enige bezit dat we hebben en daarom is het zo belangrijk.
Ik houd me niet bezig met wonderen, behalve de drie in mijzelf. Het eerste is dat ik in staat ben de wereld te zien; het tweede is dat deze wereld vervat is in dit kleine vlekje bewustzijn dat ik ben; het derde is dat vanuit de “niet-zijn-toestand” dit zijnsbesef is opgekomen. Denk na over deze wonderen.
Er zit een beetje water in een pot en je giet het in de zee. Welnu, welk gedeelte van de zee wil weten of het is vermengd met het water in de pot? Hoe weet je welk gedeelte gescheiden was? Dus dat kleine beetje bewustzijn gaat op in het totale bewustzijn.
Ik heb mijn standplaats in de oorspronkelijke toestand, waarin ik niet bewust was dat ik ben.
Wanneer het lichaam sterft, zal dit individuele bewustzijn opgaan in het totale bewustzijn, maar zelfs dan weet dat totale bewustzijn dat het is en zolang men weet dat het is, is het in een staat van dualiteit.
Dit lichaam en het zijnsbesef zijn gekomen, maar de natuur ervan kennende, verwacht ik er niets van.
Er is geen oorzaak voor de totstandkoming van dit bewustzijn, maar zodra het er is, kan het niet stilstaan. Bewustzijn is hetzelfde als beweging. Het bewustzijn blijft zoemen.
Alles wat lijkt te gebeuren is een illusie. Niets gebeurt echt, omdat het basisconcept, het zijnsbesef, zelf een illusie is.
Dit zijnsbesef is het kind van dat niet-zijnsbesef, de Absolute toestand. Wanneer het zijnsbesef zichzelf doorgrondt, bereikt het niet-zijn.
Daarna maakt het zich niet langer druk om wat er gebeurt met dit zijnsbesef. Eerst bevrijd je jezelf van deze wereld, daarna bevrijd je jezelf van het zijnsbesef.
————————————–PAUZE—————————————–
Wat ik de kenner noem, het Absolute, deze geeft aan niets aandacht. Het getuige zijn gebeurt, het is niet zo dat hij de getuige is. Hij bestaat voorbij die eigenschap, aandacht. En jij, het bewustzijn, kan hier geen aandacht op richten. Het kan niet gekend worden.
Het idee dat je bent komt in je op. Bestond het principe erachter nog niet voordat dit idee in je was opgekomen? Het was er al. Dat principe is onbevlekt en zonder aandacht. Vanuit de niet-aandacht houdt het stand. Voor eeuwig.
Voordat het zijnsbesef tot je kwam, was je er al de hele tijd, maar je was je er niet van bewust.
Het Absolute kent Zichzelf niet, weet niet dat het is. Onze ware toestand is er niet een van kennen, maar gaat aan het kennen vooraf.
Waarnemen gebeurt binnen het principe dat voorafgaat aan het bewustzijn, het Absolute, maar het Absolute neemt waar met behulp van het bewustzijn. De bron van het lichaam zijn de vijf elementen. Jij bent niet het lichaam. De combinatie van het lichaam en de vitale adem genereert het bewustzijn. Jij bent niet het bewustzijn.
Jij bent het onderliggende principe. Wees in Dat.
Het Absolute is Paramatman. Vanuit deze totale Realiteit komt het chidakasha, het verlangen om te zijn. Daaruit ontstaat in een fractie van een seconde de totale fysieke ruimte, de gehele manifestatie. In de diepe slaap is er niets. Dan komt er het subtiele gevoel dat ik wakker wil zijn en vervolgens vindt in een fractie van een seconde de complete manifestatie plaats. Het gemanifesteerde is verschenen op het Ongemanifesteerde, en de beweging is begonnen, maar de getuige is het Absolute.
Het bewustzijn is voor mij of voor jou een individueel lichaam. Ik zeg dat ik me nu bewust ben, jij zegt dat jij je bewust bent. Dus los van het bewustzijn is er een principe dat gewaar is van het bewustzijn.
Alles wat is, is het bewustzijn. Dat is het enige bezit dat we hebben. Wanneer dit bewustzijn overal van is gezuiverd, bereik je automatisch de oorspronkelijke toestand. Maar als je wilt weten wat deze toestand is, dan zal al deze kennis aanwezig zijn. Want om te weten wat je oorspronkelijke toestand is, moet je doorgronden en moet je deze Zelf-identificatie met het lichaam opgeven en ervan overtuigd zijn dat je geen naam of vorm hebt. Dat is het enige wat gedaan moet worden.
We hebben dit lichaam, deze geest en het bewustzijn. Kom erachter wat hierbinnen tijdelijk is, tijdsgebonden, en wat permanent is, onveranderlijk. Zodra je dat ontdekt, is er verder niets meer te doen.
Toen het Ongemanifesteerde zich manifesteerde, ontstond een toestand van dualiteit en alles wat plaatsvindt binnen deze manifestatie is tijdsgebonden. Jij denkt dat ik jou aanspreek als een individu, maar ik spreek tot het gemanifesteerde en niet tot het individu. Het individu is slechts een hersenspinsel.
Het geluid dat gehoord moet worden is het stille geluid. Alleen het stille geluid kan geluid horen.
Wat blijft er over zonder bewustzijn? De Absolute toestand, van waaruit de vijf elementen hun vorm krijgen -wanneer er geen beweging is, maar het potentieel wel aanwezig is. Dat is Parabrahman. Er is geen beweging.
