Dag iedereen,
Hieronder vind je de meditatievoorbereiding voor zondag 3 april 2016.
De meditatie gaat door in ‘de nieuwe pastorie’, Stalijzerstraat 19 te Brugge.
Vanaf 9u30’ tot 12u00’.
Bijdrage: € 4, thee € 0,5.
Van harte,
Ann
Uit het boek ‘Satsang’, p. 166 (34 ‘Het oplossen en subtiele weerstanden’)
Voor zover er een druk leven is, heb je te maken met een lichaam met hersenen, geest, enzovoort. Daarvoor gelden eigen wetmatigheden, zoals de nodige afwisseling van activiteit en passiviteit, van waken en slapen. Alleen, er ontstaat langzamerhand iets anders wat daarbovenuit gaat, een nieuw soort helderheid. Die is anders dan het bewustzijn van beelden, geluiden enzovoort.
Er is een ander bewust-zijn dat zich bewust is van iets dat veel fijner, subtieler is dan de vormen. Dat blijft altijd aanwezig, want dat is vrij van de beperkingen van ruimte en tijd.
De kennis komt, als je jezelf hebt herkend als de blanco toestand van de droomloze slaap. Dat is het gemakkelijkst in een meditatieve toestand.
Je bent altijd al die toestand van leegte. Iedereen is continu dat oneindige droomloze zijn. Dat is het meest eigen zelf-zijn.
Het gaat om de actuele vaststelling : dit is mijn eigen, nooit afwezige zelfsfeer.
Als je bewust in je eigen oorspronkelijke zelfsfeer blijft, is dat duidelijk. Maar let erop, dat het niet een vaststellen achteraf of een conclusie is.
Het blijft actueel de grootste werkelijkheid.
Blijf op bewuste wijze zo in je zelf-zijn.
Als het proces van diepe ontspanning en van overgave zich zo ontwikkelt : houdt het niet tegen. Laat het gebeuren.
… pauze …
Het proces van loslaten houdt niet vanzelf op, tenzij je het zelf tegenhoudt.
Een belangrijk mechanisme dat tegenhoudt, is aandacht geven aan je ik-centrum.
Als je geen weerstand biedt, ontstaat automatisch die uitbreiding in de ruimte. De vormen worden steeds subtieler, worden steeds meer doorzichtig, meer kosmisch, totdat je zelf gaat samenvallen met de kosmos.
Zie die overgangen, wees je daar helder bewust van. Zie in hoeverre daar nog weerstanden zijn, in hoeverre het verder mag gaan.
Dit gaat tot op heel subtiele niveaus door. De beperkende identificatie vindt daar heel gemakkelijk plaats. Je hoeft alleen maar even iets speciaals te denken en meteen is het er. In die bepaalde vorm wordt het zelf onmiddellijk gevangen, alleen dus al door het geven van enige aandacht. Dan is er weer een werkelijkheid met een bron van aandacht en het object van aandacht, het zelf tegenover iets anders, maar samen bevinden ze zich in een beperkte wereld. Dat begint al op heel subtiele niveaus. Het zal dus op die subtiele niveaus steeds helderder moeten worden. Als daar helderheid is, zet zich de vorming van beperkende structuren niet door, zodat de eigen zijnssfeer openblijft.
Hetzelfde geldt voor de wereld van de gevoelens. Als er sterke gevoelens zijn van verlangen en van hechting op het niveau van het gewone leven in de wereld, verander je die situatie niet zo gemakkelijk, omdat de krachten daar zo sterk zijn. Ga dus terug naar die lagen die al eerder zijn gevormd, naar de eerste vormgeving, juist ook gevoelsmatig.
Dan lost die hele situatie weer op, de hele structuur van het aantrekkelijke object en van jezelf voor zover je je daardoor aangetrokken voelde.
Het enige is dus, om die hele structuur te laten ontspannen en wakker te worden, zodat de non-dualiteit weer duidelijk aanwezig is.
De principes van de processen zijn op alle niveaus hetzelfde. Vanuit een iets ruimer niveau zie je hoezeer je op een grover niveau vastzat.
Keer terug naar jezelf, keer terug. Laat je daarin ontspannen. Dan komt er de openheid.
… pauze …
De advaitabenadering is dus een weg terug naar die oorspronkelijkheid waarin er nog geen vormgeving is. Als die wordt gekend, als die wordt gerealiseerd, kan de rest helemaal worden vrijgelaten en komt alles open. Dat oorspronkelijke is zonder beperkingen. Er zijn geen scheidingen, je bent jezelf zonder centrisme.
Je zal heel helder moeten blijven, maar dat is geen activiteit ‘nu moet ik dit en nu moet ik dat’. Het is een ontspannen en helder bij jezelf zijn. Dan kan er best van alles nog gebeuren, maar er is nergens meer een speciale concentratie op en je duikt nergens meer specifiek in. Dat gaat vanzelf als je oriëntatie goed blijft.
Stel vast dat het belangrijkste is in die blanco situatie te verblijven.