Dag iedereen,
Hieronder vind je de meditatievoorbereiding voor zondag 4 sept 2016.
De meditatie gaat door in ‘de nieuwe pastorie’, Stalijzerstraat 19 te Brugge.
Vanaf 9u30 tot 12u00.
Bijdrage: € 4, thee € 0,5.
Van harte,
Jacques
In diepe ontspanning en stilte komen en gaan alle verschijnselen. Alleen het Oorspronkelijke blijft. Dit Grote neemt de wereld van het ik over. Wees je daar bewust van. Het Grote staat niet los van je zelf: het is je eigen zelf-zijn. Dit is het omvattende dat alles in zich heeft. In de terugkeer naar jezelf vergeet je jezelf en gaat op in het Grote.
Voor zover je jezelf niet helemaal vergeet, zal het Grote die rest van je wegvagen en is er de ervaring van sterven. Ook daar is de bereidheid tot overgave nodig: niet mijn wil, maar uw wil geschiede.
Keer terug naar de oorsprong van zelf-zijn. Je zult vaststellen dat er nooit een scheiding geweest is tussen jezelf en het absolute. Herken dit heel duidelijk. Je gaat zitten; alles ontspant zich; je komt helemaal open. Als je de hele identiteit van jezelf loslaat, val je samen met het Grote. Dan zijn er geen grenzen meer. In die open sfeer mag alles er zijn.
Bij het mediteren laat je je aandacht die gericht is op de wereld teruggaan naar jezelf. Je aandacht breidt zich naar binnen toe uit en wordt open. Het brandpunt van aandacht kan samenvallen met de bron van jezelf. Dan is er geen dualiteit meer; er is geen scheiding meer tussen jezelf en het waargenomene. Object en subject vallen samen. Er is geen waarnemer en geen waargenomene. Er is alleen nog maar een oneindig bewust-zijn.
Als je bewust bent van de grote stiltesfeer, dan verdwijnen alle elementen van lichamelijkheid. Alle ik-besef houdt op te bestaan. Deze diepte van de stilte is er al altijd geweest. Tijdens je meditatie herken je het. Het is zo duidelijk.
Op het niveau van het getuigebewustzijn is er nog een lichamelijkheid. Als het goed gaat, lost de lichamelijke lokalisatie van de getuige op in een zeer diepe ontspanning. In die ontspanning verdwijnt elke afstand. Er is de universele hemelse eenheid van ‘ik ben’. In het laatste ontspannen lost ook dat op. Het is een overgave aan het Grote. Het ik is al uitgezuiverd. De laatste kwaliteiten van jezelf verdwijnen. Alleen de grote stilte blijft over. Je wordt zelf die diepe stilte. Alle scheidingen zijn weggevallen, ook met het Grote. Je komt thuis in wat het Niets was. Niets is meer nodig. In die onuitsprekelijke openheid is er niets meer te zeggen.
*
Alles dáár open latend
komt zelf-zijn hier open:
één openheid
(uit ‘Non-Dualiteit – Douwe Tiemersma, 5.12)
