Beste vrienden,
Hieronder vind je de meditatievoorbereiding voor zondag 4 juni.
De meditatie gaat door in ‘De nieuwe pastorie’, Stalijzerstraat 19 te Brugge.
Vanaf 10u00 tot 12u15.
Bijdrage: € 4, thee € 0,5.
Hartelijke groet,
Bianca
Bron: Bhakti, liefdevolle devotie. Gouda, 5 december 1998 D.Tiemersma (AP 15-1)
Let op de plaats van waaruit je alles bekijkt, de plaats van je eigen ik als waarnemer.
Meestal is die plaats vrij hoog, in het hoofd.
Laat je daarvandaan maar naar beneden zakken, laat je steeds verder zakken in de richting van je hartstreek.
Let meteen op de lichamelijke sfeer waar je in aanwezig bent, hoe zit het met zachtheid en hardheid?
Er zijn harde en zachte structuren.
Waarschijnlijk kun je ervaren dat het ergens in de hartstreek zacht is.
Als je eenmaal de plaats gevonden hebt met dat zachte hartgevoel, wordt het sterker naarmate je zelf daar meer naar binnen gaat.
Ten opzichte van de harde gebieden is de kern van het hart zacht en vloeibaar en de vloeibaarheid wordt sterker omdat je er aandacht aan geeft.
De gevoelsmatige energie gaat dan ook stromen. Het is een dynamisch gevoel. Het is een golven, een steeds heen en weer gaan.
Die golfbeweging wordt steeds sterker.
Laat je er steeds meer in zakken.
Vanuit het hoofd met bewustzijn laat je je steeds meer zakken in het gevoel, in het hart.
Zo komen hoofd en hart, bewustzijn en gevoel bij elkaar.
Je bent een bewustzijn, een bewust aanwezig zijn, waarvan het gevoelsmatige een aspect is.
In je eigen bewuste sfeer is een duidelijk gevoelsmatige energie aanwezig, een gevoelsmatige energie waar jezelf in betrokken bent.
Dat gevoelsmatige zal geïntegreerd moeten zijn, om het niet een object te laten blijven.
Als je op het bewustzijns-standpunt blijft staan, blijf je op een afstand van het gevoel en blijf je zitten met een interne gespletenheid.
Als je als bewust-zijn afdaalt naar het gevoelsmatige gebied, verdwijnt de tweedeling en wordt de gevoelssfeer ook van binnenuit helder.
Wanneer je iets teruggaat naar het hoofd, heb je de gescheidenheid weer, de beperkingen.
Wanneer je je werkelijk naar beneden laat zakken in je hartenergie, verdwijnen al die beperkingen.
Laat de hartenergie maar opvlammen, zodat het een groot vuur wordt, waarin je ik, je zelf opgaat.
Je ervaart misschien ook dat het hartgevoel eerst klein is als een kaarsvlam in je hart en dat die vlam in tweede instantie een groot vuur wordt dat alles wat hard is verteert.
Zo slaat het ook naar buiten toe.
Het verteert ook de lichamelijke grenzen.
Intern, in de gevoelsmatige sfeer, ben je zelf als bewust-zijn aanwezig, zonder grenzen, oneindig.
Er is een diepe universele gelukzaligheid.
Sat (zijn), Chit (bewustzijn) en Ananda (gelukzaligheid) komen bij elkaar.
Dat is de kern van elke mystiek.