Bijeenkomst zondag 3 maart 2019

 

Dag iedereen,

Hieronder vind je de meditatievoorbereiding voor zondag 3 maart 2019.

De meditatie gaat door in ‘de nieuwe pastorie’, Stalijzerstraat 19 te Brugge.

Van 10u tot 12u30.

Bijdrage 4 euro, thee 0,5 euro.

Van harte,

Ann

 

 

Uit het boek ‘non-dualiteit’ van Douwe Tiemersma – p. 202-205

     

7.5. Kennen van de oorspronkelijke staat

   

Als je de oorspronkelijke openheid ergens bewust herkend hebt, herken je die sfeer steeds gemakkelijker en vaker.

Je merkt dan de momenten op waarin het even helemaal stil en open is, momenten waar niets over te zeggen valt omdat er geen inhoud is.

Tussen de gedachten valt alles even stil.

Gedachtestromen zijn niet continu.

Ook het bezig zijn gaat niet altijd door.

Als je eventjes niets te doen hebt, valt alles weg.

Langzamerhand herken je dat die periodes er veel meer zijn en groter worden.

   

pauze …

     

Het is natuurlijk een heel apart soort bewustzijn. Het is niet een bewustzijn van iets.

Zo is in het Westen bewustzijn altijd gedefinieerd.

Als er niets is, is dat moeilijk te herkennen.

Dus als je goed bewust van iets moet zijn, vraag je direct waar je naar moet kijken.

Als het gaat om de herkenning van de eigen openheid, is dit een heel andersoortig bewustzijn.

Het is een intern bewustzijn en wel zonder inhoud. Dat is heel vreemd en daarom zit je vaak fout.

Je wilt je bewust zijn van de open sfeer van de droomloze slaap waar niets is.

Dus ‘ik moet goed kijken naar niets’.

Dan zit je fout, want er is daar geen object, ook geen lege objectruimte, waar je je bewust van zou moeten worden.

Dan blijf je kijken naar een leeg plaatje.

De beste benadering is het wijzen op het wegvallen van die structuur ‘ik neem dat waar’ : ‘ik’ weg, ‘dat’ weg en het ‘waarnemen’ weg.

Dat is de oorspronkelijke blanco toestand waar je niets over kunt zeggen behalve dan : ‘het is blanco’, ‘er is niks’.

Het is een blanco zijnskennen zonder iemand die iets vaststelt.

En toch is er een intern weten van deze oorspronkelijke aard.

Die blijft er altijd als een bepaald soort actueel weten, een zijns-weten. Dat zet zich door en versterkt zich.

Dit zijnsweten heeft dus niets te maken met begrippen en woorden.

Je moet dus niet naar de woorden van de leraar luisteren.

Dan valt het objectkarakter van de woorden die worden gesproken weg en kun je iets herkennen van de werkelijkheid die niet wordt geobjectiveerd in de woorden.

Dan is er een samengaan van het woord en de betekenis, van de leraar, de sfeer waarnaar hij verwijst en jezelf.

Dan is er inzicht. Blijf dus bij je precieze zien, je herkenning, ook van die zuivere non-duale sfeer.

   

pauze …

   

Als er een duidelijke herkenning is van je bewust-zijn zonder beperkingen, komen alle vormen daarin op zonder je te beperken.

Dat geldt voor alle levensfuncties van zien, voelen, horen, denken, enzovoort.

Als er de herkenning van het oorspronkelijke is, komen die ook vrij.

Daarbij verdwijnen de spanningen erin, de gevoelsmatige patronen van vasthouden.

Dus niets hoeft weg, je bent alles.

Alleen de spanningsbeperkingen vallen weg.

Dan is àlles open, oneindig open.

Dan is elk ding een wonder : hoe bestaat het dat het er is.

En het blijft een wonder, omdat het niet wordt ingekaderd in denkvormen.

 

 

Print Friendly, PDF & Email