Dag iedereen,
Hieronder vind je de meditatievoorbereiding voor zondag 2 februari 2020.
De meditatie gaat door in ‘de nieuwe pastorie’, Stalijzerstraat 19 te Brugge.
Van 10u tot 12u15.
Bijdrage 4 euro.
Van harte,
Ann
Uit het boek ‘Satsang’, p. 13 – 15, “Het belang van een leraar”.
Door je helemaal open te stellen voor een authentieke leraar, kan er iets wezenlijks gebeuren.
Dit veronderstelt wel dat je heel goed ziet waar de moeilijkheid zit : wat de kern is van je persoonlijkheid, het ik-gevoel. Alles wat je doet en waarneemt heeft een vorm, maar er zit ook het ‘ik’ in. Dit is het aspect van het er belang bij hebben, van het vasthouden. Dit moet je heel duidelijk gaan zien, op een afstandje van jezelf, de verwevenheid van alles wat je waarneemt, denkt, voelt en doet met het ik.
Zie het eigen persoontje als een bolletje voor je. Je zit er nog aan vast, aan de persoonlijke wereld, totdat je alles voelt verdwijnen. Dan lost het beperkte ik zich op.
Je ziet dat de oude toestand lijden betekent. Je ziet dat er eerst in alles een basale angst zat. Het is een altijd aanwezige ondertoon, het vastzitten, het niet los kunnen laten, niet volledig vrij zijn, ook wanneer het prettig is. Wanneer je dat duidelijk ziet, kan het wegvallen. Dan is er de vrijheid en snap je wat de advaita betekent, niet theoretisch, maar als zijnservaring.
Eerst is er dus de bewustwording toch nog overal aan vast te zitten en dan de vrijheid ervan. En het gebeurt zomaar. Met het denken heeft het niets te maken. Het denken houdt juist vast. Ook met yogatraining heeft het niets te maken.
De band met het ego lost zomaar op. De basale zwaarte, de subtiele bezorgdheid verdwijnt zomaar. Je diepe verwevenheid met alles wat je denkt en doet, met de beperkte persoonlijke wereld verdwijnt. Alles wordt helder, licht.
… (pauze)
Zie de beperkingen van je ik steeds duidelijker in en realiseer je dat je het Zelf bent, als vrij bewust-zijn, waarin je hele wereld kan oplossen. Stel je daarvoor open. Geloof erin, zodat je het ziet. Geef je daaraan over. Het is te vergelijken met het je in een diepe afgrond storten. Als je in de afgrond durft te springen, heb je alle angst overwonnen. Als dit niet lukt, houd je je vast en blijf je in de beperktheid zitten.
Er is een fase van doodsangst van het ikje dat wil blijven bestaan. Die wordt overwonnen wanneer je groot vertrouwen hebt in de ruimte waarin je terechtkomt, een vertrouwen dat je opgevangen wordt. Daarbij kan een leraar van onschatbare betekenis zijn, niet als persoon, maar omdat je ziet dat hij die ruimte is. In hem zie je dat het mogelijk is. Laat het dan maar gebeuren.
… (pauze)
Het gaat om je situatie, nu. Zie duidelijk wat je hindernis nu is om volkomen vrij te worden.
Elk ogenblik kun je het oude loslaten. Zie dat het om dit moment gaat, nu.
Wanneer je het lijden, al de speldeprikken, wilt opheffen, moet je veel kleiner dan de punt van de speld worden. Dan kan de speld niet meer prikken. Zolang je jezelf nog groot waant, ben je geweldig kwetsbaar.
Breng de punten van je ego samen, hier voor je. Je kunt het zo pakken en het kan zo verdwijnen.
Wanneer die punten bij elkaar komen, ben je als ikje helemaal niets. Alleen Bewustzijn. Ervaar het en zie het heel duidelijk.
Wanneer dit inzicht totaal is, betekent het de bevrijding van het ego. Dan zie je dat er niets meer vastgehouden hoeft te worden, dat er niets meer is om je aan vast te houden. Het ego komt dan ook niet meer terug. Het is definitief. Maar dit vereist wel een heel helder inzicht in je eigen situatie.
Je moet bij jezelf blijven en kijken.
Wanneer je alles los kunt laten, wordt de wereld doorzichtig. Je doorziet haar als een projectie van je geest. Wat er in de wereld gebeurt, doet er niet toe. Als die er is ben je haar zelf : een kosmische dans van energieën.
Om altijd de werkelijkheid te zien en te zijn moet het inzicht heel helder zijn.
