Bijeenkomst zondag 1 maart 2020

 

 

Beste vrienden,

Hieronder vind je de meditatievoorbereiding voor zondag 1 maart 2020.

De meditatie gaat door in ‘de Nieuwe Pastorie’, Stalijzerstraat 19 te Brugge.

Vanaf 10u00 tot 12u15.

Bijdrage 4 euro.

Hartelijke groet,

Jean-Pierre

 

Bron: Citaten uit de satsang die Douwe gegeven heeft op dinsdag ochtend 5 juni 2012 op Schiermonnikoog.

Via deze link kan je de volledige satsang beluisteren.

   

——————–

   

Het gaat nu alleen over de directe ervaring, verder niets.

(…)

Kun je (zo) bewust worden van je lichamelijke gevoelens?

Kun je daar blijven?

(…)

Je ervaart je lichaam van binnenuit. Je bent het lichaam.

Je ervaart (dat van dat lichaam aan) gevoelens, heel duidelijk gelocaliseerd in de ruimte, er is ruimte omheen. Verder hoef je niks te doen

(…)

Het zijn ruimtelijke vormen, processen, daar gelocaliseerd, je neemt het waar

(…)

Op deze wijze moet je dus gevestigd raken op het standpunt van de waarnemer, zodat het een moeiteloze situatie is, dat je helemaal kunt ontspannen en op deze wijze alles kunt gadeslaan. Continu, continu.

Ik ben de moeiteloze waarnemer van alles wat zich aandient.

Laat dat zo blijven, heel concreet. Heel helder in dat passieve bewustzijn., waarin er een directe vaststelling is : ik ben de moeiteloze waarnemer van alles wat zich toont.

Dat waarnemen is een directe vaststelling: in die ruimte van mijn bewustzijn daar komt alles op, daarin verdwijnt alles.

Je blijft bewust van je bewustzijnsruimte, van de verschijnselen die daarin op komen, én van jezelf als waarnemer… voortdurend ook dat zelf-bewustzijn.

En daar blijkt dan daarin ook een zekere ontwikkeling te zijn.

Ga kijken.

   

———-

   

Je wordt je (dus) meer bewust van jezelf als waarnemer…

(…)

Er is een inzichtslichaam, met daarin ook weer die concrete gevoelens.

(…)

Het heeft een duidelijke locatie: je zit lichamelijk op een bepaalde plek in de cosmos, te kijken naar wat zich aandient.

Het is duidelijk dat er een verschil is met het fysieke lichaam en met het gewone energetische lichaam.

Op het niveau van het inzicht, de waarnemer, is dat lichaam veel minder duidelijk omschreven, het heeft veel minder vorm, het is ijler van substantie, die energiën zijn veel ijler, zijn veranderlijker, veel subtielerer situatie.

Maar het blijft concreet omdat het een heel duidelijke gevoelsmatige inhoud heeft. Het zijn heel duidelijke gevoelsmatige energiën van jezelf. Op dat niveau ben je geïdentificeerd met je inzichtslichaam.

Ook nu: je blijft maar bij jezelf, daar op dat niveau, met dat inzichtslichaam.

Nogmaals: dat inzichtslichaam is heel ijl, het karakter van jezelf op dit niveau is veel meer bewustzijn geworden. Het bewustzijnsaspect is veel duidelijker geworden, het materieel-energetische aspect is veel minder geworden. Daarom kun je op dit niveau ook zeggen: ik ben vooral bewustzijn.

Maar je hebt nog een zekere identificatie met het lichaam, inzichtslichaam.

In die zin is er nog steeds die incarnatie, daarom heb je vanuit het waarnemersstandpunt ook een speciaal perspectief. Je zit vanuit een bepaalde plaats te kijken naar de verschijnselen, die vanuit een bepaald perspectief zich tonen.

Blijf in die situatie bewust van jezelf, op dit niveau.

Bewust van jezelf in je inzichtslichaam, bewust van de ruimte, bewustzijnsruimte, bewust van de verschijnselen die daar opkomen en weer verdwijnen. Zet dat door.

Dat zal voor jezelf, in je ervaring een natuurlijke toestand moeten worden. Dan pas ben je daar gevestigd.

Je merkt: het is een toestand zonder denken.

Wanneer er een bepaalde gedachte opkomt is dat alleen maar een geheel van verschijnselen. Maar er is niet een ‘ik denk’. Dus geen denkproces op dat niveau.

Er is alleen maar een direct vaststellen wat zich toont.

Die directheid die vanaf het begin er was, die blijft.

En als er niets komt, dan is het ook goed.

Op deze wijze dus die verinnerlijking tot op het niveau van het inzicht.

Blijf daar helder. En laat die situatie voortduren.

In welke zin gaat het zich ontwikkelen?

   

————

   

Je blijft bewust van de ruimte, van jezelf met je inzichtslichaam daar terplekke. Komt daar, op dat niveau steeds meer ruimte.

(…)

alles is zo ijl… het zelf, als ruimer bewustzijn, als inzichtslichaam, laat dan heel gemakkelijk zijn centrum los, als bewustzijn ga je op in de ruimte, als inzichtslichaam ga je op in de ruimte.

Er blijft nog steeds die concreetheid van de lichamelijkheid. Je voelt, ervaart nog steeds die concrete gevoelens van dat lichaam.
Je hele situatie, én lichamelijk én als bewustzijn komt vrij. In de ruimte.

Misschien is er nog eventjes ergens een locatie van jezelf als bewustzijn, maar dit kan vrijkomen. En je hebt geen notie meer van ruimte die je vanuit een bepaald punt geordend hebt.

Dat kennen en zijn, het verruimt zich, zelf wordt je universeel, in je bewustzijnsaspect en in je zijnsaspect, het aspect van je lichamelijkheid.

Wat betreft het lichaam kun je zeggen: ik ben zo groot als het hele universum. Daarin zit nog steeds iets van de concreetheid van die lichamelijke gevoelens van je eigen lichaam. Dat is dat zijnsaspect, dat heel concreet is, concreet ervaarbaar is. Ook als de hele cosmos.

Het bewustzijn is tenminste ook even groot, en zelf als bewustzijn ben je overal bewust.

Intern overal bewust.

Het is een eindeloos zijn, bewustzijn, gelukzalig zijn.

Wanneer je weer iets van de spanning voelt om ergens weer een bepaald centrum te maken, laat je je weer ont-spannen.

Zo is de cosmische nondualiteit, niet-tweeheid, van kennen en zijn, bewustzijn en energie, bewustzijn en de ervaren verschijnselen.