Fysieke bijeenkomst zondag 6 maart 2022

   

Beste vrienden,
Hieronder vind je de meditatievoorbereiding voor zondag 6 maart 2022 (van 10u00 tot 12u00).
vriendelijke groeten,
Jean-Pierre

 

De meditatie gebeurt opnieuw fysisch in het huis aan de Magdalena kerk te Brugge.

Bijdrage: 5 euro.
Gelieve gepast geld bij te hebben.

Covid:
Er zal gezorgd worden voor voldoende ventilatie.
Bewaar zoveel mogelijk een afstand van 1,5 m.
Draag een masker op momenten dat die afstand niet kan bewaard worden.


De fysieke bijeenkomst te Brugge zal ook te volgen zijn via Zoom.

De zoom-gegevens worden een paar dagen op voorhand per mail doorgestuurd.
Wie op vrijdag
4 maart nog geen mail in dit verband ontvangen heeft, en wil deelnemen: mail naar brugge@advaitastiltegroepen.net.

 

 

Bron: Douwe, eerste 20 minuten van de afsluitende satsang van retraiteweek juni 2009 Schier

Opname kan beluisterd worden via https://advaitacentrum.nl/publicaties/audio-opnamen/satsangs/schiermonnikoog-jun11-0

 

(…)

Die terugkeer naar jezelf.

Vanuit de gerichtheid op de buitenwereld,

en de verstrooidheid van nu dit, dan dat… en overal achteraan lopen.

Dat is een gerichtheid naar buiten.

Die gerichtheid naar buiten, die komt voort uit je eigen centrum.

Dus het is altijd mogelijk om die beweging naar buiten om te keren,

en terug te gaan naar die oorsprong van je aandacht.
De aandacht in het zien, in het horen, in het willen.

Een terugkeer naar de bron.

Dat ben je zelf!

Je keert op een bewuste wijze terug.

Dus in die beweging: blijf je bewust!

Wanneer je die oorsprong nadert,
dan merk je dat je bewustzjn helemaal open komt.

Allerlei dingen die je eerst niet zag in jezelf, zie je dan wel.

Omdat je, wat standpunt betreft, verder naar achteren gaat, krijg je dingen van jezelf nu voor ogen.

Je ziet dus dat allerlei dingen die eerst vanuit je rug je bepaalden,
omdat je ermee geïdentificeerd was,
dat je die nu duidelijk onder ogen krijgt, bewust wordt.

En dat zijn dingen dus op allerlei niveau.


Bijvoorbeeld allerlei dingen die je in je opvoeding hebt aangeleerd.
Maar ook allerlei zaken die op lichamelijk niveau verankerd zijn:
patronen van spanning en ontspanning,
maar ook die heel algemene dingen van de oriëntatie:
voor, achter, boven, onder.
De identificatie met het lichaam als zodanig.

Je gaat naar achteren toe, en je ziet het lichaam in de ruimte.
Als je die instelling houdt, dan zie je jezelf lopen, praten, handelen, reageren,
je ziet hoe dat gaat, wat voor patronen d’r inzitten,
wat voor spanningen d’r inzitten,
wat voor reactie-types daar zijn.

Juist wanneer je meer terugkeert naar jezelf toe,
dan zie je dus dat alles,

en je kunt het loslaten.

(…)

Terugkeren, terugkeren, terugkeren…

Steeds duidelijker wordt alles zichtbaar.

Dat is de basis waarop het losgelaten kan worden.

Zo op alle niveau’s van functioneren, op alle chakra-niveau’s: het kan vrijkomen.

Hoe zit het met jezelf?

Wanneer je het allemaal gadeslaat, dan ben je iets als een getuige:

heel bewust, duidelijk bewust-zijn.

Je ziet het. Zonder daarin verwikkeld te zijn!

Juist dan zie je de dingen.

 

 

pauze

 

 

Hoe gaat het verder, wanneer je meer bewust wordt van jezelf, als de waarnemer?

Je gaat nog verder terug, nog verder terug,

en dan komt er een verdere opening, een verdere ontspanning.

In die ontspanning, krijg je het gevoel ook van zakken.

Alles wordt zachter. Het is geen analitisch bewustzijn.

Er is een samengaan met het gevoelsmatige.

Zelf ben je dus gevoelsmatig bewust zijn.

Daarin ontspannen.

Het komt verder open.

Verder terugkeren.

Dat betekent nog meer loslaten.

Zelfs dat getuige zijn.

Loslaten.

Ontspannen.

Terugkeren, terugkeren, terugkeren… het is een thuiskomen!

Omdat je zo door al die werelden hebt gezworven,

door allerlei dingen willen doen en willen zoeken en wat weet ik nog allemaal…

maar dan keer je terug, en dat is een thuiskomen in jezelf.

Dat opent zich helemaal.

Dat opent zich helemaal.

Juist wanneer je daarin alles loslaat,

dan blijkt die diepte dus iets te zijn, waarover je niks meer kunt zeggen.

Het gaat samen met alles.

Met de bron van alles.

Het is niet alleen de bron van jezelf!

Het is de bron van alles.

 

 

Pauze

 

 

Daarin nog een zeker bewustzijn: ja d’r is een onuitsprekelijke non-dualteit.

Totaal geen scheiding meer, geen twee-heid meer.

Het is die oorsponkelijke stilte.

Waar jezelf deel aanhebt, maar zonder het idee van een ik-persoon.

Het is een blanco stilte.

Voor zover er weer iets van gevoel en kwaliteit opkomt,

is het eerste: o ja: dit zijn, ik ben, oneindig bewust zijn, gelukzalig zijn. Zonder grenzen.

Dat weer loslatend: d’r is die grondeloze openheid, van daaruit komt alles weer op.

En d’r is de schepping.

Voor zover je bewust blijft van jezelf, als dat oorspronkelijke, blijft die non-dualiteit bestaan.

Hoe uit die zich?

Nou, omdat er wel een wereld is van verschijnselen,

is er dus wel weer een vorm van waarnemend bewustzijn.

Maar meteen is het duidelijk dat dat zelfzijn van jou ook in al het andere zit, in alle anderen zit.

Je ziet alleen jezelf! Overal!

Het blijft een non-dualiteit.

Geen gescheidenheid tussen ik en de ander, de anderen.

Je ziet het en je voelt het van binnenuit.

Het standpunt van de anderen is ook je eigen standpunt.

Betekent de volledige acceptatie van alles.

De volledige liefde.

Je naaste liefhebben als jezelf.

Vanuit de veelheid is alles één geworden.

Alles blijft één, terwijl er weer een verscheidenheid komt.

Alles blijft eenvoudig, Héél eenvoudig.

Want er hoeft niks meer!!!

Voor zover er iets gebeurt, gaat het vanzelf.

Die hele schepping die uitwaaiert.

Groot wonder! Grote rijkdom. Grootser dan ooit ervaren is.

Punt is dus bij dat zelfzijn te blijven.

Daar terug te keren, maar dan wel in die radicale zin,

dat het vooraf gaat aan alles.

Dat het die totaal eenvoudige openheid is.

Stil.

Die kan er blijven, hoe het ook verder gaat.

Met al die vormen.

Zonder de vormen.

Dus die laatste dingen die gezegd kunnen worden,

dat zijn die dingen van sat chit ananda,

van goedheid,

schoonheid,

waarheid

in de meest radicale zin.

De meest zuivere zin.

Openheid.

Als dit duidelijk is, dan is het duidelijk dat dit ontzettend stabiel is.

Dat het onvergankelijk is.

Dat het niet onderworpen is aan de tijd, aan verandering.

Het is niks, maar het is sterker dan wat dan ook.