Hieronder vind je de meditatievoorbereiding voor zondag 4 september 2022 (van 10u00 tot 12u00).
vriendelijke groeten,
Ellen
De meditatie gebeurt opnieuw fysisch in het huis aan de Magdalena kerk te Brugge.
Bijdrage: 5 euro.
Gelieve gepast geld bij te hebben.
Covid:
Er zal gezorgd worden voor voldoende verluchting.
De fysieke bijeenkomst te Brugge zal ook te volgen zijn via Zoom.
De zoom-gegevens worden een paar dagen op voorhand per mail doorgestuurd.
Wie op vrijdag 2 sept.nog geen mail in dit verband ontvangen heeft, en wil deelnemen: mail naarbrugge@advaitastiltegroepen.net.
Advaita Post #05-14, September 13, 2004
Gesprek zaterdag 3 april 2004 op de Hoorneboeg (Deel 1)
Terwijl we zo zitten gaat het proces van ontspanning door. Zie meteen hoever de ontspanning doorgaat. Merk op wanneer dat proces stokt en welke spanning dat stoppen veroorzaakt. Wanneer het een grove spanning is, is het gemakkelijk vast te stellen: daar zit de spanning. Dan kun je verder teruggaan naar jezelf en dan blijkt even later de ontspanning door te gaan. Dit gaat door tot op het heel subtiele vlak, het niveau van heel subtiele gevoelens. Dit vereist dan wel dat je ook daar helder bewust aanwezig bent. Blijf dus helder kijken, op steeds subtieler niveau. Als er spanningen zijn, dan zijn ze duidelijk, ook op het subtiele vlak. Dan is het weer mogelijk ze los te laten. Blijf helder, dan leer je wat er aan belangrijks te leren valt.
Elke spanning komt als verschijnsel op. Die spanning ben je dus niet. Daarom kun je haar ook loslaten. Je merkt op dat die spanning een gelaagdheid heeft. Dat wanneer de grove spanningen verdwenen zijn, dat dan de subtielere zich aandienen, die je ook weer kunt laten gaan. Zo kan dat proces dus verdergaan. Zo komt alles wat er nog zit aan spanning aan het licht, alles wat je eerst als het ware aan je rugzijde hebt, of als basis waarop je staat, je eigen identiteit van waaruit je actief bent, van waaruit je leeft. Die zie je meestal niet. In de stilte en ontspanning komt dat wat onbewust was langzamerhand naar boven als een verschijnsel. Je merkt het op en dan kun je het loslaten. Dus steeds is er een herkenning van wat je was, maar niet bent en van wat je wel bent. Zelf ben je de waarnemer. De spanningen, die brokstukken van spanning, grof of subtiel, zijn verschijnselen die je waarneemt. Dat waargenomene ben je niet. [Zelf ben je de waarnemer.] Daarom kun je het ook gevoelsmatig loslaten.
Pauze
Stel de dingen die je kunt leren bewust vast, zodat je de belangrijkste structuur heel helder voor ogen hebt. De bewustwording van dat wat eerst tot je eigen sfeer behoorde en daarom over het hoofd werd gezien, juist omdat je er op rustte, omdat het behoorde tot je eigen identiteit. In de stilte en ontspanning komen die verschijnselen naar voren op een afstand. Dan ben je er niet meer identiek mee, dan heb je ze eigenlijk al losgelaten. Dan kun je ze ook gevoelsmatig loslaten. Je merkt dat wanneer dat loslaten plaatsvindt, het proces van ontspanning doorgaat; tot op een volgende laag waar je blijkbaar nog in zit. Dan krijg je opnieuw dat bewustwordingsproces. Zie hoe gemakkelijk je ergens in een bepaalde laag kunt blijven steken. Vooral wanneer er al heel veel is losgekomen, wanneer er al heel veel ontspanning is. Nu, de situatie kan goed zijn, maar blijf helder zodat je het doorhebt als deze toch niet de uiteindelijke is. Of het uiteindelijk er is, zal wel blijken.
Pauze
Het bestaan heeft iets van een holle toverbal. Elke keer gaat er weer zo’n mooi laagje af en komt er weer een andere kleur. Soms denk je: ‘Nu ben ik er bijna’, maar dan komt er weer een andere kleur. Ineens kan de laatste schil oplossen en dan is er alleen maar ruimte. Daar kun je dus een directe notie van hebben, een direct besef. Hoe sterker dat besef is, des te gemakkelijker al die schillen verdwijnen, al die zwaarte. Iedereen heeft al een besef van dat opene te zijn, die ruimte te zijn. Dat is de voorwaarde voor het doorgaan van het proces. Als dat besef er niet zou zijn, dan zou er geen richting bij alle verandering zijn, dan zou proces van steeds verdere bewustwording niet mogelijk zijn. Je bent al de ruimte, je bent al bewustzijnsruimte. Als het bewustzijn niet universeel aanwezig zou zijn, niet absoluut zou zijn, dan zou het proces heel gauw stoppen. Als bewustzijn ben je oneindig. In het verlangen ben je oneindig. In de liefde ben je oneindig. Ervaar dat alles in die eigen oneindigheid oplost.
