Hieronder vind je de meditatievoorbereiding voor zondag 8 jan. 2023 (van 10u00 tot 12u00).
vriendelijke groeten,
Petra
De meditatie gaat door in het huis aan de Magdalena kerk te Brugge.
Bijdrage: 5 euro.
Gelieve gepast geld bij te hebben.
Covid:
Er zal gezorgd worden voor voldoende verluchting.
De fysieke bijeenkomst te Brugge zal ook te volgen zijn via Zoom.
De zoom-gegevens worden een paar dagen op voorhand per mail doorgestuurd.
Wie op vrijdag 6 jan. nog geen mail in dit verband ontvangen heeft, en wil deelnemen: mail naarbrugge@advaitastiltegroepen.net.
Meditatie 8 januari 2023
Bron : Inzicht
Openkomen : wat gebeurt er als je je richt op het hoogste Zijn ? het is een meditatieve inkeer id richting van de bron van zelf-zijn. Dit inkeren lijkt een zich afkeren van de wereld, maar wat gebeurt er werkelijk ? heel wonderlijk : hoe verder je naar binnen gaat, des te opener je wordt. Verder naar binnen gaan is een ontspanning, waardoor het zelf-zijn ruimer wordt. In die grotere ruimte is er meer ruimte voor de anderen, voor de wereld. De inkeer is ontspanning en ontspanning is open komen. Daarom is het woord Openheid als één van de weinige woorden geschikt om het hoogste aan te duiden : niets wordt uitgesloten, alles wordt geaccepteerd als het eigene.
De inkeer is een bewustwording. De inkeer kan beschreven worden als een onderzoek, een onderzoek van je zelf-zijn, waardoor je zelf verandert. Er is de herkenning van een ruimer zelf-zijn dan de verkrampte vorm van het egocentrische zelf, een bewustwording van openheid waarin zelf-zijn en het zijn van anderen niet verschillend zijn.
Pauze
Gevoelsmatig vindt er hetzelfde plaats, je wordt je bewust van je gevoelens, van je gevoelsmatige energie. In het alledaagse egocentrische leven wordt deze door een groot deel vastgehouden in een ik-kern of het ego. Dit ego is niets anders dan een brok energie die in een punt geconcentreerd wordt. Bij het naar binnen gaan is er ontspanning en hierdoor komt je gevoelsenergie vrij. Deze gevoelsmatige zelf-energie kan dan naar buiten stromen. Dat is liefde naar anderen toe. Je houdt je zelf-zijn niet vast in een centrum, maar bent gedecentreerd, in alle andere levende wezens gestroomd. Het zelf-zijn van jezelf valt dan samen met het zelf-zijn van de anderen. Zelf ben je de ander zelf. Je ziet je zelf in alles en alles in je zelf.
Liefde is geen ding dat je kunt geven ; het is de sfeer laten ontstaan waarin er geen gescheidenheid meer is tussen het eigen zelf-zijn en het zelf van de ander. De tweeheid is dan overgegaan in een non-dualiteit (a-dvaita)
Pauze
Als je een besef hebt van Dat wat voorafgaat aan de wereld van vormen en je vindt de realisatie ervan belangrijk, dan ligt het voor de hand dat je je daarop richt. Voor de hoogste realisatie kan het ook waarschijnlijk niet anders dat er zo’n fase is van losmaking en relativering van de alledaagse vormen van de zintuiglijk ervaren wereld. Niet om je te bevrijden van anderen, maar om vrij te worden voor de anderen. De terugtrekking betekent een overgave aan Iets dat de tegenstellingen en scheidingen overschrijdt. Dat is Openheid. Er is overgave aan alles. Dan geef je jezelf uit handen ; je blijft niet staan op een ik-standpunt, maar je bent ook het standpunt van de ander. Er is geen apart “ik” meer met een ik-belang. Je bent niets meer, je bent alles en iedereen. Daarbij zal een gerichtheid op het hoogste moeten zijn. Dat betekent niet dat de waarde van naastenliefde niet wordt gehonoreerd, maar dat wordt beseft dat juist door de realisatie van het hoogste het “lagere” wordt gezuiverd. Je kunt wel als persoon blijven strijden tegen egocentriciteit en gebrek aan naastenliefde, maar dat is een moeizame onderneming. Het probleem wordt opgelost als er de realisatie is van het hoogste.
In elke situatie zal er dus het bewustzijn moeten zijn van de eigen situatie vanuit het besef van het hoogste ; in hoeverre is er openheid, in bewustzijn en in gevoel, in hoeverre is er non-dualiteit ?